ژنراتورهای گاز چگونه توسعه یافتند؟

توسعه ازژنراتورهای گازیتصویری واضح از تکامل مداوم فناوری استفاده از انرژی است و تاریخچه آن را می توان به اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ردیابی کرد. در آن زمان با کشف و بهره برداری از منابع گاز طبیعی، موتورهای گازسوز به تدریج وارد عرصه تولید برق شدند. در روزهای اولیه، مجموعه ژنراتورهای گاز عمدتاً از گاز طبیعی به عنوان سوخت استفاده می کردند. به دلیل محدودیت های فنی، دامنه کاربرد آنها فقط پروژه های کوچک صنعتی و عمرانی را پوشش می دهد.

در قرن بیستم، فناوری ژنراتورهای گاز پیشرفت های بزرگی را ایجاد کرد. با توسعه آیرودینامیک و ظهور مواد مقاوم در برابر دمای بالا، راندمان کمپرسورها و توربین ها بهبود یافته و مشکلات کاربرد گاز سوخت با دمای بالا حل شده است که اساس کارکرد کارآمد ژنراتورهای گازی را گذاشته است. در سال 1939، سوئیس یک توربین گازی 4 مگاواتی برای تولید برق با راندمان 18 درصد ساخت که نشان دهنده راه اندازی رسمی اولین نسل از توربین های گازی است. از آن زمان، توربین‌های گازی نوع "F" مانند 7F و 7FA که توسط GE در ایالات متحده ساخته شده‌اند، دمای گاز ≥1050 درجه سانتیگراد دارند. واحدهای GT24 و GT26 ABB دارای نسبت فشار تا 30 و دمای گاز 1235 درجه سانتیگراد هستند که ژنراتور گاز را به نسل دوم هدایت می کند.

در قرن بیست و یکم، ژنراتورهای گازی به سمت راندمان بالاتر، انتشار کمتر و سازگاری بیشتر با سوخت حرکت می کنند. به عنوان مثال، اولین توربین گاز هیدروژن خالص 30 مگاواتی جهان "ژوپیتر شماره 1" با موفقیت مشتعل شد و بر مشکلات فنی احتراق هیدروژن غلبه کرد و پایه ای محکم برای کاربرد یکپارچه "باد، نور، هیدروژن، ذخیره سازی و احتراق" ایجاد کرد. توربین گازی "تای هانگ 7" که به طور مستقل توسط کشور من ساخته شده است دارای مزایای قدرت بالا، راه اندازی سریع و مصرف کم انرژی است. این شرکت برای اولین بار به کاربرد فناوری دوگانه سوز پی برده است و شکاف در کاربرد سکوهای داخلی توربین گازی فراساحلی را پر می کند.

امروز،ژنراتورهای گازیبه طور گسترده ای در تولید صنعتی، تاسیسات تجاری، نجات اضطراری و سیستم های انرژی توزیع شده استفاده می شود و همچنان به تزریق قدرت قوی به عملیات پایدار و تبدیل انرژی صنایع مختلف ادامه می دهد.